Space

นานแค่ไหน…ที่ผมลืมไปว่ายังมี”พื้นที่”ตรงนี้อยู่…

ผมกำลังเฝ้ามองโปสการ์ดแผ่นนึง…

มันเป็นภาพการ์ตูนหญิง-ชายที่เอาไม้ขีดวงกลมลงบนพื้นรอบตัวเอง

บางส่วนของวงกลมทั้งสองวงทับซ้อนกัน เกิดเป็น”พื้นที่เล็กๆ”อยู่ตรงกลางระหว่างวงกลมทั้งสองวง

..ระหว่างคนทั้งสองคน

คำบรรยายของภาพนั้นเขียนไว้ว่า

“ณ พื้นที่นั้น ความรักเกิดขึ้น”

ผมไม่แน่ใจว่าทำไมผมเลือกซื้อโปสการ์ดแผ่นนี้มา

อาจเป็นเพราะว่า ผมคิดคล้ายๆกับภาพนั้นก็เป็นได้

…

วันนี้ผมจ้องมองไปที่ภาพนั้นอีกครั้ง

มองและคิดใคร่ครวญมันอีกที

แม้จะมีพื้นที่ของความรักเชื่อมกันอยู่ระหว่างกลาง

แต่ทั้งสองก็ยังต่างยืนอยู่ในวงกลมของตนเอง

วงกลมที่เปรียบเหมือนโลกของแต่ละคน

…โลกใบที่แตกต่างกัน

แม้จะมีพื้นที่ที่เชื่อมถึงกัน แต่ความจริงเราทั้งสองคนนั้น

ก็ยังต่างอยู่บนโลกของตัวเราเอง

และเพราะโลกของสองเรามีความต่าง ..มันจึงมีบ้าง ที่เราอาจไม่เข้าใจกัน

ผมไม่แน่ใจ ว่าคุณจะเข้าใจผมหรือเปล่า?

แต่โลกของเรา พื้นที่ที่เรามีนั้น …อาจมีไว้ให้กับเราพัก เรียนรู้ และทำความเข้าใจโลกอีกใบที่กำลังเชื่อมต่อกัน

และผมเชื่อว่าสักวัน… พื้นที่ตรงกลางระหว่างวงกลมสองวงนั้นจะกินพื้นที่มากขึ้น

วันนี้ผมจึงขอยืนอยู่ตรงนี้ ยืนอยู่ใน”พื้นที่”ของตัวเองบ้าง

ในวันที่ความคิดที่แตกต่าง มันทำร้ายกันและกัน

ได้โปรดเชื่อเถอะว่า พื้นที่ของความรักนั้นไม่ได้ลดน้อยลงไป

เมื่อเราผ่านมันไปได้ ..พื้นที่นั้นจะใหญ่ และใกล้ชิดกันขึ้นกว่าเดิม

แม้ผมจะไม่แน่ใจว่า คุณจะเข้าใจ…

…

แต่ขอให้เชื่อมั่นเถอะว่า…

สักวันหนึ่ง พื้นที่ทั้งหมดที่ผมมีนั้น

ผมจะขอมอบมัน

…ให้กับคุณ

…รักคุณ…